طبق اعلام ILO، «با اینکه در اوایل پاندمی ساعات کاری طولانی کم شد، شرایط در پایان سال 2020 تقریبا به سطوح قبل از پاندمی برگشت.» گزارش ILO همچنین به عدم تناسب بین ساعات کاری واقعی کارکنان و ساعات کاری ترجیحی آنها اشاره دارد؛ داده‌ها عدم تناسب قابل توجهی را در این مورد نشان می‌دهند. اقداماتی که در دوران پاندمی کرونا انجام شده، به گفته ILO، «با شواهدی قوی و جدید نشان می‌دهند که ایجاد انعطاف‌پذیری بیشتر در چگونگی انجام کار و زمان و مکان کار، نتایج مثبتی هم برای کارکنان دارد و هم برای کسب‌وکارها – مثلا باعث افزایش بهره‌وری می‌شود. در مقابل، محدود کردن انعطاف‌پذیری، هزینه‌های زیادی ایجاد می‌کند، از جمله افزایش نرخ جابه‌جایی کارکنان.» شواهد بیشتری نشان می‌دهند که سیاست‌های ایجاد توازن بین کار و زندگی، مزیت‌های قابل توجهی برای بنگاه‌های اقتصادی دارد و این گزاره را تایید می‌کنند که چنین سیاست‌هایی هم برای کارفرماها و هم برای کارکنان، بازی برد- برد هستند.