نشانه شناسی
برای کمک به درک اینکه مصرف کنندگان چگونه معنای نمادها را تفسیر می کنند، برخی از بازاریابان به رشته ای به نام نشانه شناسی( Semiotics) متوسل می شوند، که به معنای مطالع ی تطابق بین علامت ها و نمادها و نقش های آنها در نحوه ی اختصاص دادن معنا توسط ما است. نشانه شناسی برای درک رفتار مصرف کننده اهمیت دارد، چون مصرف کنندگان از محصولات برای بیان هویت های اجتماعی خود استفاده می کنند.
از دیدگاه نشانه شناسی هر پیام بازاریابی دارای سه جزء اصلی است: یک شی، یک علامت و یک تاویل(Interpretant). شی همان محصول است که کانون اصلی پیام است. بر اساس گفته ی نشانه شناس چارلز سندرز پیرس علایم به یکی از 3 طریق با اشیا در ارتباط هستند: 1. ممکن است شبیه اشیا باشند 2. به آنها اتصال داشته باشند. 3. به طور قرار دادی به آنها مربوط باشند. یک شمایل) icon( علامتی است که از برخی جهات شبیه شی است. نمایه( index) علامتی است که به علت داشتن یک خصلت مشترک با محصول در ارتباط است. نماد( symbol) علامتی است که به علت تداعی های قراردادی یا توافق شده با یک محصول مرتبط است.
به طوری که پیرس می گوید، وقتی که ما چیزها را ادراک می کنیم، به همین سادگی اجازه نمی دهیم که منظره ها، صداها یا بوها مستقیما از دنیای خارج وارد حواس ما شوند. بلکه ما مرتبا این اطلاعات را در رابطه با چیزها و تجربیات دیگر زندگی مان تصفیه و تفسیر می کنیم. مثلا وقتی که کسی از ما می خواهد که یک محصول بخریم نه فقط به شباهت ظاهری آن محصول به محصولات دیگر فکر می کنیم( آنچه پیرس به آن شمایل گری(iconicity) می گفت). بلکه به چگونگی ارتباط فیزیکی محصول با چیزهای دیگر (نمایه گری (idexicality)) و معنای محصول برای ما و افراد دیگر (نمادگری(symbolism))نیز فکر می کنیم.