تغییر نگرش و تبلیغات تعاملی
مدل تبلیغات اجزای مهم متعددی را برای بازاریابان که تلاش می کنند نگرش مصرف کنندگان را نسبت به محصولات و خدمات تغیر دهند شناسایی می کند. ترغیب به معنای تلاش برای تغییر نگرش مصرف کنندگان است. مدل ارتباطات عناصری را که بازاریابان برای انتقال معنا نیاز دارند، معین می کند. اینها شامل منبع، پیام، رسانه دریافت کننده و بازخورد هستند.
مصرف کننده ای که چنین پیامی را پردازش می کند، بر خلاف تصور قبلی بازاریابان لزوما دریافت کننده ی غیرفعال اطلاعات نیست. دیدگاه سنتی نسبت به ارتباطات دریافت کننده را به عنوان یک عنصر غیرفعال در فرایند تلقی می کند. تحولات جدید در ارتباطات تعاملی نشان دهنده ی نقش فعال مصرف کننده در کسب اطلاعات محصول و برقراری رابطه با شرکت است. طرفداران بازاریابی اجازه ای بیان می کنند که فرستادن پیام ها به مصرف کنندگانی که قبلا نسبت به فراگرفتن اطلاعات محصول اظهار علاقه کرده اند، آسان تر است، تا اینکه افراد بی مقدمه با این اطلاع رسانی مواجه شوند.
عوامل متعددی بر اثربخشی پام تاثیر می گذارند.
دو مشخصه ی مهمی که تاثیر گذاری یک منبع را مشخص می کند جذابیت و باورپذیری آن هستند. گرچه غالباً افراد مشهور برای این منظور به کار گرفته می شوند، ولی باور پذیری آنها همیشه آنقدر که بازاریابان امیدوار هستند بالا نیست. پیام های بازاریابی که مصرف کنندگان آنها رابه عنوان آوازه ادراک می کنند( آنهایی که اصیل هستند و به وسیله مصرف کنندگان ایجاد شده اند) عموماً موثر تر از آنهایی هستند که به عنوان شایعه دسته بندی می شوند. ( آنهایی که غیر اصیل، دارای سوگیری، ایجاد شده توسط خود شرکت هستند.)
چگونگی ساختار دادن به پیام توسط بازاریاب، میزان ترغیب کننده بودن آن را تعیین می کند. برخی عناصر یک پیام که در کارایی آننقش دارند شامل موارد زیر هستند. بازاریاب پیام را با کلمات بیان می کند یا با تصاویر پیام از جذابیت عاطفی استفاده می کند یا خیر و اینکه ایا پیام مشتمل بر ترس، شوخ طبعی، و یا اشارات جنسی نیز هست. پیام های تبلیغاتی غالباً عناصری از هنر یا ادبیات را مورد استفاده قرار می دهند مانند درام، گفتار، استعاره، تمثیل و تشدید.
مشخصات مخاطبان معلوم می کند که آیا ماهیت منبع نسبتاگ موثر تر خواهد بود یا خود پیام.تاثیر نسبی منبع در مقایسه با پیام بستگی سطح درگیری دریافت کننده با ارتباط دارد. مدل احتمال بسط بیان می کند که اثرات منبع بیشتر مصرف کنندگان دارای درگیری پایین را تحت تاثیر قرار می دهند. در حالی که مصرف کننده ی با درگیری بیشتر معمولاً با احتمال بیشتری اجزای خود پیام را مورد توجه و پردازش قرار می دهد.