مصرف اجبارى

مصرف اجباری چیست ؟  برخى از مصرف كنندگان گويى واقعاً ” خريدار بالفطره ” هستند. آنها خريد مى كنند ، چون مجبورند خريد كنند ، نه به خاطر اينكه خريد براى آنها لذت يا كاربرد دارد. مصرف اجبارى به معناى خريد مكرر و غالباً بيش از حد به عنوان پادزهرى براى تنش ، اضطراب ، افسردگى ، و يا بى حوصلگى است. خريد كردن براى ” معتادان خريد ” ( Shopaholics  ) مانند مصرف كردن مواد يا الكل براى افراد معتاد است. يك مرد كه براى او تشخيص اختلال خريد اجبارى ( CSD ) داده شده بود ، بيش از ٠٠٠’٢ آچار فرانسه خريد ، ولى از هيچكدام از آنها استفاده نكرد. درمانگران گزارش مى كنند كه موارد بالينى تشخيص CSD در زنان چهار برابر مردان است. آنها حدس مى زند كه زنان به عنوان روشى براى تقويت روابط بين فردى خود به طرف اجناسى مانند لباس و لوازم آرايشى جلب مى شوند ، در حالى كه مردان معمولاً روى دستگاه ها ، ابزارها ، و تفنگ به عنوان وسيله اى براى رسيدن به حس قدرت تمركز مى كنند.

تحقیق در مورد مصرف اجباری

از هر ٢٠ فرد بزرگسال آمريكايى يك نفر نمى تواند براى خريدن كالاهايى كه واقعاً نيازى به آنها دارد ، جلوى خود را بگيرد. برخى از محققان مى گويند كه خريد اجبارى ممكن است با عزت نفس پايين ارتباط داشته باشد. اين اختلال تقريباً ٢ تا ١٦ درصد جمعيت بزرگسال آمريكا را گرفتار مى كند.

در برخى از موارد ، مصرف كننده مانند يك معتاد به مواد ، كنترل چندانى بر روى مصرف خود ندارد. صرف نظر از اينكه محصول مورد نظر الكل باشد يا سيگار ، شكلات ، نوشابه ى رژيمى ، و يا حتى كرم لب چپ استيك ، اين محصول است كه مصرف كننده را كنترل مى كند. حتى خود عمل خريد يك تجربه ى اعتياد آور براى بعضى افراد است.

سه عنصر مشترک رفتارهای مخرب مصرف کننده

مصرف اجبارى

سه عنصر مشترك بسيارى از رفتارهاى منفى يا مخرب مصرف كننده را مشخص مى كنند :

• رفتار براساس انتخاب انجام نمى شود.
• التذاذ حاصل از رفتار كوتاه مدت است.
• فرد به دنبال اين عمل احساس قوى پشيمانى يا گناه دارد.

قمار نمونه اى از يك اعتياد به مصرف است كه در تمام اقشار جامعه ى مصرف كنندگان مشاهده مى شود. قمار چه به صورت قمار بازى در كازينو باشد ، چه به صورت بازى كردن با دستگاه هاى سكه اى ، شرط بندى روى مسابقات ورزشى با دو

ستان يا از طريق آژانس هاى شرط بندى ، و يا حتى خريدن بليت هاى بخت آزمايى ، در صورت افراط بيش از حد مى تواند بسيار مخرب باشد. در صورت افراط ، قمار مى تواند موجب پايين آمدن عزت نفس ، مقروض شدن ، طلاق ، و عدم توجه به كودكان شود. براساس گفته ى يك روان شناس ، قماربازان يك چرخه ى اعتيادى كلاسيك را نشان مى دهند :

آنها وقتى كه در حال عمل هستند ، احساس ” نشئه ” شدن دارند ، و وقتى كه دست از قمار مى كشند ، احساس افسردگى مى كنند ، كه منجر به بازگشت آنها به هيجان عمل مى شود. اما برخلاف معتادان به مواد ، پول ماده اى است كه قمار بازان حرفه اى از آن استفاده مى كنند.