یادگیری یک تغییر نسبتاً دایمی در رفتار است که بر اثر تجربه ایجاد می شود. نیازی نیست که یاد گیرنده به طور مستقیم این تجربه را داشته باشد ما می توانیم با مشاهده ی رویدادهایی که بر دیگران موثر هستند، یاد بگیریم. ما حتی وقتی تلاش هم نمی کنیم نیز یاد می گیریم. ما به کسب اتفاقی و غیر عمدی دانش، یادگیری اتفاقی می گوییم.
یادگیری یک فرایند مداوم است. به تدریج که ما در معرض محرک های جدید قرار می گیریم و بازخورد های مداوم دریافت می کنیم، دانش ما درباره ی دنیا دائماٌ تغییر می کند و به ما امکان می دهد که بعدا در موقعیت های مشابه رفتارمان را تغییر دهیم. روانشناسانی که درباره ی یادگیری مطالعه می کنند، نظریات متعددی برای توضیح فرایند یادگیری ارائه کردند. برخی از این نظریات روی ارتباطات ساده بین محرک و پاسخ تمرکز می کنند)نظریه های رفتاری( در حالی که در انتهای دیگر طیف برخی از دیدگاه مصرف کنندگان را حل کنند گان مسائل پیچیده می دانند که با مشاهده دیگران قواعد و مفاهیم انتزاعی را یاد می گیرند (نظریه های شناختی).